12 augustus

Boh, na die enerverende dag van gisteren een rusteloze nacht gehad en veel te veel wakker gelegen. Of zou het zijn geweest omdat we al erg vroeg op moesten staan om op het grasveld voor Graceland het bekendmaken van de nieuwe Elvis postzegel? De wekker stond ingesteld op half 7. Om half 8 wilden we richting Graceland voor de Elvis Stamp Dedication Ceremony die om 8.00u zou beginnen. Zo vroeg? Ja, zo vroeg. Dan waren alle fans weer weg voordat de eerste tour van 9.00u zou beginnen. Toen we om 7.40u zowat boven waren kregen we allemaal een envelop met de postzegel er op. Yeah, hoefden we daar niet nog uren voor in de rij te gaan staan. Om even na 8 uur kwamen de hoge heren en dames en uiteraard Priscila naar buiten voor de bekendmaking. In het kader van "Elvis was a Patriot and has served his country" kwam er een militair met de Amerikaanse vlag aangemarcheerd en werd het volkslied gespeeld. Daarna kwam nog een dominee met een praatje, de CEO van Elvis Presley Enterprise en de dame van de post. Daarna werd de postzegel onthuld. De 2e al voor Elvis. Er zijn in Amerika blijkbaar niet veel mensen met 2 postzegels, en nu is Elvis er eentje van ;-) Na de onthulling mocht Priscilla ook nog een praatje houden. Als gepland einde stond "If I Can Dream" gepland in de geremasterde versie met het London Philharmonic Orchestra. Deze song staat op het nog uit te brengen album dat in november op de markt zou moeten komen. Een geweldige versie zo met dat grote orkest er achter. Priscilla was niet op de hoogte ervan dat het lied gedraaid zou worden en nam na de uitvoering de gelgenheid om nog een keer op het podium te komen en uitleg te geven. Het was een grote wens van Elvis om ooit met een echt groot orkest te mogen spelen. Dat is helaas nooit gelukt. Daarom worden 18 liedjes geremasterd met dat grote orkest. "If I Can Dream" is speciaal voor Elvis geschreven voor de '68 Comeback Special. De songwriter heeft in het lied de gedachten van Elvis verwoord na enige tijd met hem gesproken te hebben. Na afloop van de onthulling gingen we de berg weer af, richting de poort van Graceland. En de muur, waar duizenden fans hun naam of een boodschap achterlieten. Ik kon natuurlijk niet achterblijven. Bij terugkomst in de camper maar even een ontbijtje gedaan, daar was het vantevoren nog te vroeg voor ;-) Vandaag stond Memphis zelf op het programma, maar ik had de dag van gisteren nog zo in mijn benen en mijn voeten dat we dat hebben geschrapt. Ik heb maar een wasje gedraaid. Vanmiddag nog naar Graceland Crossing geweest naar de tent waar Elvis-imitators hun optreden mogen verzorgen. In het Rock 'n Roll Cafe lekker geluncht en daarna naar buiten voor de optredens. Ha, toen we er net zaten bleek dat het net het uurtje van OPEN MIC was. Dan mag iedereen die dat wil een liedje zingen. Ik zou het niet gedurfd hebben. Maar er grepen genoeg mannen de kans een keer als Elvis op het podium te staan. Daarna was het weer tijd voor het echte werk. De eerste die we vandaag zagen was een (netjes gezegd) African-American Elvis. Mwah, die was me toch een partij schor in het hogere bereik. Heel jammer. Hebben we niet helemaal gekeken. Zijn maar even gaan afkoelen in de souveniershops. Toen we daarna buiten kwamen en weer in de tent gingen zitten was het de beurt voor een jonge knul met een prachtige Elvis-kuif. En die was me toch een partij goed! Geweldig, was genieten van het eerste tot het laatste lied. Standing ovation! En de dames rennen om met hem op de foto te kunnen. Halverwege het optreden van de volgende Elvis was hij nog foto's aan het maken ;-) En als je daar zo zit en om je heen kijkt, je ziet er zoveel Elvis-look-a-likes.... In alle soorten en maten, jong en oud..... zo'n Elvis week brengt ze allemaal bij elkaar. Oh, en een dame in oranje babydoll en een Dolly Parton-look-a-like waren ook het bekijken waard.....