9 augustus, Tupelo

En ja hoor, alsof de wekker weer gezet was, deze dame stond om 6 uur weer naast het bed. Eric kon zich gelukkig nog eens omdraaien. Maar het was een feest om zo vroeg al op te zijn. Ten eerste omdat het dan nog lekker koel is met het raampje open naast de bank. En ten tweede omdat je vanalles heen en weer ziet huppelen. Eerst zat er een konijntje uitgebreid wat rond te huppelen. Daarna 2 eekhoorntjes die steeds maar weer het grasveld over huppelden richting een boom waar iets van vruchten in hing. En dan niet 2x heen en weer, nee wel zeker een half uur lang! Geweldig om te zien. En aangezien het op de meeste campings 's morgens (net als overdag eigenlijk) erg stil en rustig is laten de dieren zich niet opjagen. Vandaag ook weer die rode vogel gezien. En maar even geGoogled. Blijkt een kardinaalsmuts te zijn. Prachtig beestje. Vandaag een super-relaxte start gehad omdat we niet erg ver hoefden te rijden om in Tupelo te komen. Het was maar een uurtje of 2 verderop. Het viel ons op deze zondagmorgen op dat de kerkjes (ja, daar zijn we in Nederland dan weer groter in) redelijk bezocht werden. En dan met name de Baptist Churches Daar stonden de meeste auto's. Onderweg zagen we langs een weg in de buurt van Jasper dat men daar de bomen langs de weg tot helemaal bovenaan recht snoeiden. En dan niet op een stuk waar electriciteitskabels lopen, nee... kilometers lang vrijwel kaarsrecht gesnoeide hoge dennen. Vandaag zijn we ook weer een staatsgrens overgestoken, we zijn nu in EM AI S S AI S S AI PEE PEE AI. Mississippi dus.... De borden met Tupelo er op volgen elkaar nu ook op. Het worden steeds minder miles to go. En dan rijden we er dankzij de TomTom regelrecht naartoe... naar the Birthplace of Elvis Presley. Gelukkig ook op zondag te bezoeken. We zijn er zowat een half uurtje te vroeg. Mooie grote parkeerplaats met voldoende ruimte. Ook van onze camper. Er lopen al wat mensen buiten rond of zitten op een bankje in de schaduw.... En daar staat het dan, dat shotgun-house waar Elvis in 1935 geboren werd. Door zijn vader zelf gebouwd voor 180 dollar. Het huisje heeft maar 2 ruimtes, een slaapkamer en een woonkeuken, meer niet. Het doet je toch wel wat om daar zo rond te mogen lopen en te kijken en foto's te maken..... Omdat het nog niet echt druk was en we toch moesten wachten hebben we op ons gemak al rondgelopen en foto's gemaakt. En verschillende mensen die ons uit zichzelf vroegen of we misschien samen op de foto wilden.... Van dat aanbod natuurlijk gebruik gemaakt en dan andersom weer van hun saampjes een foto gemaakt. Om 13 uur ging de kassa open en kon je tickets kopen. We hebben maar de volledige tour gepakt, museum + huis + kerk. In de giftshop toch maar even hun kas gespekt en een paar (echt maar een paar hoor) souveniers gekocht. Eerst het museum rondgelopen. Ze hebben daar (uiteraard) veel van de Elvis-spullen die met zijn jongere jaren te maken hebben. Veel foto's en een replica van zijn eerste gitaar. Na het rondje museum zijn we even een hapje gaan eten. Daarna een uitleg in het huis bijgewoond. Elvis blijkt het gebied rondom zijn geboortehuis al in zijn jongere succesjaren te hebben opgekocht om dit voor de mensen en vooral de jeugd in dat gedeelte van Tupelo ten goede te laten komen. Een park, een zwembad, zelfs vakantietripjes voor de minderbedeelden in de wijk heeft hij ze gegeven. "Hundreds of thousands of dollars" zou hij er volgens die mevrouw in gestoken hebben. "He was a very giving man". In 2008 heeft de Elvis Presley Foundation het kerkje waar Elvis met zijn familie naartoe ging gekocht en in zijn geheel (echt, in zijn geheel op een aanhanger) overgebracht naar het Elvis Presley Park waar het nu zowat naast zijn huis opgesteld staat. Hier mochten we met onze kaartjes ook naar binnen. Men speelde er op rondom opgestelde videowanden een soort van gebedsbijeenkomst na zoals het er in de jaren 30 uitgezien moet hebben. Dit om te laten zien waarom gospel zo belangrijk was voor Elvis. Het was op zijn Amerikaans, en voor Europese begrippen (voor die van ons dan) net een beetje te...... Maar de bedoeling erachter is niet slecht. Er stond ook een replica van de auto waarmee Vernon zijn vrouw en zoon naar Memphis heeft gebracht. Morgen rijden we ze achterna!! Maar vandaag zijn we na het fijne bezoek aan Tupelo eerst naar een camping aan de rand van de stad gereden. We brengen de nacht door op de Campground at Barnes Crossing. En ook hier weer dolblij met de airco. Die draait overuren. We realiseerden ons vandaag trouwens dat we al een week hier in Amerika zijn.... Jongens wat vliegt de tijd! Maar we hebben gelukkig ook nog genoeg tijd om heel veel leuks en moois en indrukwekkends te gaan zien. Morgenvroeg doen we rustig aan. Het is een rit van zo'n 161 km naar Memphis, dus dat zou met een uurtje of 2 moeten lukken.