27 augustus

Half 7.... Opstaan, aankleden en naar de ruimte waar het ontbijt genuttigd kon worden. Ruimte ja, van restaurant konje niet echt spreken. En het ontbijt zelf was ook niet om over te spreken. Slecht verzorgd ten opzichte van het hotel waar we bij aankomst verbleven. Jammer,maar gelukkig heb je om 7u 's morgens toch nog niet echt trek. Het hotel bood "free airport shuttle service". Daar om half 9 mee naar het vliegveld gegaan. We werden bij de ingang van de vliegmaatschappij American Airlines afgezet. Zo bespaar je meteen een hele reis over het vliegveld zelf en ben je meteen op de plek waar je je boarding pass krijgt en waar je je koffers afgeeft. Even spannend nog, want men kon de boarding passes voor de aansluitende vlucht niet printen. Hopelijk gaat dat dan in Miami straks wel goed. Daarna richting de gate. Er was maar een korte rij voor de controle. Onze handbagage door de scan, wij door de bodyscan en zo zaten we nog voor half 10 al klaar om de tijd te doden tot aan het vertrek om 12.15u. Een boekje lezen helpt daar goed bij. Om 11 uur nog wat sandwiches en water gehaald voor een vroege lunch. Men durft wel prijzen in rekening te brengen daar op het vliegveld! Ons vliegtuig landde met enige vertraging, de passagiers van die vlucht moesten er nog uit..... en het vliegtuig bleek ook nog eens volledig vol te zijn waardoor er te weinig ruimte was voor alle handbagage (maar plaats voor 25 stuks?) Dus of er mensen waren die zo aardig wilden zijn hun handbagage (gratis!) als ruimbagage aan te leveren. Op de tijd dat we eigenlijk zouden vertrekken konden we eindelijk aan boord. Aangezien we bij het online inchecken 2 plaatsen (tegen betaling dan wel) hadden gereserveerd mochten we met "priority" aan boord. Da's lekker rustig instappen! Met een half uur vertraging naar Miami vertrokken. Daar bleven nu nog maar 1,5 uur overstaptijd over. Gelukkig hoefden we niet eerst onze koffers te halen, die gingen meteen door naar het volgende vliegtuig. Met onze handbagage op weg naar de gate. Gangen door, lange gangen door..... En ineens stopt daar zo'n vliegveldwagentje met een heel aardige meneer die ons vroeg naar welke gate we moesten zijn. En toen liet hij ons instappen en bracht ons! Wat een meevaller, want het was best nog wel een aardig eind..... Bij de desk van Air Berlin kon men gelukkig inderdaad onze online boarding pass omzetten naar de reguliere boarding pass. En hoefden we nog maar een half uur te wachten op het boarden. Vlak voor tijd werd de naam van Eric omgeroepen. Of hij naar de desk wilde komen voor een extra paspoort-controle. Wij naar voren, zij controleren, en roepen bijna meteen onze groep op om te boarden. Ha, zo stonden we gewoon vooraan in de rij. Onze stoelen opgezocht, de handbagage opgeborgen en mooi op tijd vertrokken. Naar Dusseldorf. Waar we zo tegen 7 uur zouden landen. 2 uur na vertrek lekker gegeten en daarna zowat in de buurt van de zonsondergang en de invallende nacht. Dat was een prachtig gezicht. Daarna vlogen we een zeer korte nacht in. 2 uur voor de landing (om 5 uur) werd het ontbijt geserveerd. Warm broodje..... jammie.... Om kwart voor 7 werd de landing ingezet en kreeg de piloot na de touchdown zijn applaus. Koffers opgehaald, een kop koffie gedronken en de auto gezocht. Na een heel wat hectischere rit dan de ritten in Amerika heelhuids thuis aangekomen. Het thuisfront op de hoogte gesteld en de koffers uitgepakt. Eerst de souveniers! En jaaaaaaaaa, het meest breekbare was netjes ongeschonden! Onze kerstboomfiguren uit "the biggest christmas shop in the south". Alle Elvisspulletjes uitgestald.... het lijkt ff op Graceland hier ;-) Wasjes gedraaid..... en zo ben je ineens na een heerlijk vakantie-avontuur weer thuis. Het was een geweldige, overweldigende ervaring! En gelukkig een goed gedocumenteerde ervaring, reisverslag, foto's, flimpjes, brochures, rekeningen..... hier valt een mooi fotoboek (ervaringsboek) van te maken om nog jaren te kunnen nagenieten van deze mooie reis!